O INFINITIVO CONXUGADO

Formalmente constrúese co infinitivo, ao que se lle engaden as desinencias persoais que indican o suxeito:

facer  / faceres / facer / facermos / facerdes  /faceren

Úsase: ·    Cando o infinitivo ten un suxeito  distinto do que ten o verbo principal:            Víronte ao saíres de alí. ·      Cando aínda tendo o mesmo suxeito que a oración principal, o infinitivo vai antes do verbo principal e precedido de preposición: Para mercarmos o pan imos darnos présa. ·      Cando , aínda coincidindo os suxeitos ,hai moita distancia entre o verbo principal e mais o infinitivo: Prendemos a televisión ás dúas da mañá, cando todo todos están deitados para gravarmos o programa no vídeo. ·      Cando a 3º persoa do plural indica a indeterminación do suxeito: É hora de falarmos; A culpa é do xuíz porque non deixou prenderen os ladróns. ·      Cando o infinitivo é suxeito: Convén estudiarmos Repara nas equivalencias entre unha construción de infinitivo  conxugado acompañado de preposición e unha oración subordinada co verbo en forma persoal: Ao    + infinitivo conxugado = oración temporal      Ao chegarmos= Cando chegamos De    + infinitivo conxugado = oración condicional   De virmos= se vimos Con  + infinitivo conxugado = oración concesiva     Con  estares = Ainda que esteas Para + infinitivo conxugado = oración final             Para teres = para que teñas Por   + infinitivo conxugado = oración causal          Por mentires= Porque mentiches

Non pode usarse: Como auxiliado das perífrases verbais: ( *de ir comermos cedo ...) (*) Si se pode usar nas perífrases como auxiliar sempre que o contido sexa o adecuado: (De irmos comer cedo teremos que saír agora Cando o infinitivo vai rexido por algún destes verbos: -  modais : querer, poder, deber, desexar .... (*Queren acompañarente) -   causativos: mandar, facer, deixar, permitir (*Permitinlles xogaren) -  de sentido: sentir, ver oír  (*Escoitamos cantaren a canción). Pero ollo! Se o suxeito vai entre este tipo de verbos e o infinitivo, si pode conxugarse: Vin os rapaces marcharen .            Cando o infinitivo ten valor imperativo: (*Non fumares)

AQUÍ ATOPARÁS EXERCICIOS   COA POSIBILIDADE DE CORRIXILOS EN LIÑA